Vrienden voor het leven, niet voor even.

Na al het psychologische van de afgelopen jaren die ik heb opgestoken in het lezen van de boeken van mijn boekenlijst, vroeg ik me af of er nog wel een uitdaging was. Een uitdaging wat betreft het lezen van een boek dat niet té ingewikkeld was, maar aan de andere kant zo misleidend is dat het toch wel ingewikkeld wordt. En daar was het moment! De lerares stelde het boek “Ventoux” voor en dit voorstel was vooral gericht voor de jongens in de klas. Mannenboek?! Nehhh, dat bestaat niet hoor nam ik mezelf voor. Maar ik was verder van huis dan ik dacht en uiteindelijk werd “Ventoux” toch mijn uitdaging.

Bert Wagendorp schreef het boek “Ventoux” in 2013. Doordat het boek zo recent is, is er weinig over te vinden op het internet. Dit leidt ertoe dat ik tegen mijn zin in een samenvatting erbij voeg die gepubliceerd is op scholieren.com. Klik hier voor de samenvatting

De schrijver is een grote liefhebber van het wielrennersport en dit komt heel goed naar voren in het boek “Ventoux”. Voor meer informatie over de schrijver, klik op deze link

Het boek wordt verteld vanuit een ik-perspectief, wat meteen leidt tot de hoofdpersoon Bart. Bart Hofmann is een 50jarige gescheiden man die samen met zijn dochter leeft. Hij is van beroep misdaadverslaggever bij de Volkskrant. Hij is een grote fan van het wielrennen. In het verleden maakte Bart deel uit van een hechte vriendengroep. Deze vriendengroep bestond uit 5 personen, genaamd Bart, Joost, David, André en Peter. Na de dood van hun vriend Peter, scheidden de wegen van de vrienden en zoekt Bart in 2012 weer contact met ze op. Deze contact is niet zomaar. Hij heeft de misdaadzaak van zijn vriend André bijgewoond om er een artikel over te schrijven en verder leest hij in de kranten dat Joost een wetenschappelijke erkenning gekregen heeft. Hierdoor zoekt hij ook weer telefonisch contact op met Joost om af te spreken. Langzaamaan komt het vriendengroep bijeen, behalve de overleden vriend Peter.

Er vinden veel conflicten plaats tussen de vrienden in het boek, maar ook in hun persoonlijk leven. Bijvoorbeeld, Joost wordt ervan beschuldigd dat zijn wetenschappelijk onderzoek onderbouwd is uit bronnen die hij niet aangegeven heeft. Bart worstelt door het boek heen met het verleden die hij met zijn oude vriendengroep heeft. Hij was verliefd op Laura, maar zijn overleden vriend Peter bleek een geheime relatie te hebben met Laura. Bart wil de waarheid weten. Hij wil weten wat er in de tijd tijdens hun verblijf in Frankrijk gebeurd is tussen Bart en Laura. Of hij de waarheid te horen zal krijgen, dat is nog maar de vraag..De vrienden zijn niet geneigd om hun vriendschap te beschrijven op een manier die vrouwen vaak doen. Lieve woordjes, het betogen waarom je niet zonder je vriendin kan, daar zijn deze mannen niet van gediend. Ze zijn echte mannen en vergelijken hun vriendschap als het ware met het wielrennen. Bijvoorbeeld in het boek staat dat de mannen tijdens het wielrennen gefocust rijden. Echte vriendschap hoeft niet altijd bij gepraat te worden, maar door samen bepaalde gebeurtenissen mee te maken, zoals het wielrennen in Frankrijk, dat zorgt er juist voor dat je als vriendengroep goed met elkaar bent. Je past je tijdens het wielrennen aan aan elkaars tempo en manier van fietsen en dit komt goed overeen met het werkelijke leven. Daarin pas je je ook continu aan in bepaalde situatie.

Verder is het zo dat de mannen elkaar begrijpen zonder teveel gevoel te gebruiken. Dit komt doordat ze elkaar vanaf kleins af aan al kennen. Het spreekt mij aan hoe Bart zijn vrienden op oudere leeftijd toch vergeeft voor het verwaarlozen van de vriendschap. Hij komt in mijn ogen over als de nuchtere, terughoudende persoon in het vriendengroep, omdat hij een normale baan heeft en niet in aanraking is gekomen met justitie wegens fraude of criminaliteit. Bijvoorbeeld Joost en André daarentegen hebben uiteindelijk allebei te maken met justitie, omdat ze de wet overtreden hebben. Een ander karaktereigenschap die in mijn ogen erg opmerkelijk was, was de afwezige manier van doen door Peter. Peter houdt van dichten en draagt ze graag voor aan de vriendengroep, maar hij lijkt er niet helemaal bij te horen. Het lijkt alsof hij door zijn poëtische, zachte kant buiten de vriendengroep valt. Bijvoorbeeld tijdens het wielrennen doet hij zijn uiterste best om de rest bij te houden, wat uiteindelijk zijn fataal wordt. Zelfs met het sporten viel hij buiten het bootje.

Ik moet eerlijk toegeven dat het boek gemakkelijk te lezen is, maar door het oppervlakkige taalgebruik in het boek knapte ik af. Geen poespas of romantische beschrijvingen over intieme scènes. Meer recht door zee en de spanning van bepaalde momenten in het boek was van korte duur. Toch wel ideaal voor het mannelijk geslacht dus om te lezen. Dit kwam in mijn ogen ook goed naar voren na het lezen van enkele recensies.

Klik hier voor de eerste recensie

Klik hier voor de tweede recensie