Vrienden voor het leven, niet voor even.

Na al het psychologische van de afgelopen jaren die ik heb opgestoken in het lezen van de boeken van mijn boekenlijst, vroeg ik me af of er nog wel een uitdaging was. Een uitdaging wat betreft het lezen van een boek dat niet té ingewikkeld was, maar aan de andere kant zo misleidend is dat het toch wel ingewikkeld wordt. En daar was het moment! De lerares stelde het boek “Ventoux” voor en dit voorstel was vooral gericht voor de jongens in de klas. Mannenboek?! Nehhh, dat bestaat niet hoor nam ik mezelf voor. Maar ik was verder van huis dan ik dacht en uiteindelijk werd “Ventoux” toch mijn uitdaging.

Bert Wagendorp schreef het boek “Ventoux” in 2013. Doordat het boek zo recent is, is er weinig over te vinden op het internet. Dit leidt ertoe dat ik tegen mijn zin in een samenvatting erbij voeg die gepubliceerd is op scholieren.com. Klik hier voor de samenvatting

De schrijver is een grote liefhebber van het wielrennersport en dit komt heel goed naar voren in het boek “Ventoux”. Voor meer informatie over de schrijver, klik op deze link

Het boek wordt verteld vanuit een ik-perspectief, wat meteen leidt tot de hoofdpersoon Bart. Bart Hofmann is een 50jarige gescheiden man die samen met zijn dochter leeft. Hij is van beroep misdaadverslaggever bij de Volkskrant. Hij is een grote fan van het wielrennen. In het verleden maakte Bart deel uit van een hechte vriendengroep. Deze vriendengroep bestond uit 5 personen, genaamd Bart, Joost, David, André en Peter. Na de dood van hun vriend Peter, scheidden de wegen van de vrienden en zoekt Bart in 2012 weer contact met ze op. Deze contact is niet zomaar. Hij heeft de misdaadzaak van zijn vriend André bijgewoond om er een artikel over te schrijven en verder leest hij in de kranten dat Joost een wetenschappelijke erkenning gekregen heeft. Hierdoor zoekt hij ook weer telefonisch contact op met Joost om af te spreken. Langzaamaan komt het vriendengroep bijeen, behalve de overleden vriend Peter.

Er vinden veel conflicten plaats tussen de vrienden in het boek, maar ook in hun persoonlijk leven. Bijvoorbeeld, Joost wordt ervan beschuldigd dat zijn wetenschappelijk onderzoek onderbouwd is uit bronnen die hij niet aangegeven heeft. Bart worstelt door het boek heen met het verleden die hij met zijn oude vriendengroep heeft. Hij was verliefd op Laura, maar zijn overleden vriend Peter bleek een geheime relatie te hebben met Laura. Bart wil de waarheid weten. Hij wil weten wat er in de tijd tijdens hun verblijf in Frankrijk gebeurd is tussen Bart en Laura. Of hij de waarheid te horen zal krijgen, dat is nog maar de vraag..De vrienden zijn niet geneigd om hun vriendschap te beschrijven op een manier die vrouwen vaak doen. Lieve woordjes, het betogen waarom je niet zonder je vriendin kan, daar zijn deze mannen niet van gediend. Ze zijn echte mannen en vergelijken hun vriendschap als het ware met het wielrennen. Bijvoorbeeld in het boek staat dat de mannen tijdens het wielrennen gefocust rijden. Echte vriendschap hoeft niet altijd bij gepraat te worden, maar door samen bepaalde gebeurtenissen mee te maken, zoals het wielrennen in Frankrijk, dat zorgt er juist voor dat je als vriendengroep goed met elkaar bent. Je past je tijdens het wielrennen aan aan elkaars tempo en manier van fietsen en dit komt goed overeen met het werkelijke leven. Daarin pas je je ook continu aan in bepaalde situatie.

Verder is het zo dat de mannen elkaar begrijpen zonder teveel gevoel te gebruiken. Dit komt doordat ze elkaar vanaf kleins af aan al kennen. Het spreekt mij aan hoe Bart zijn vrienden op oudere leeftijd toch vergeeft voor het verwaarlozen van de vriendschap. Hij komt in mijn ogen over als de nuchtere, terughoudende persoon in het vriendengroep, omdat hij een normale baan heeft en niet in aanraking is gekomen met justitie wegens fraude of criminaliteit. Bijvoorbeeld Joost en André daarentegen hebben uiteindelijk allebei te maken met justitie, omdat ze de wet overtreden hebben. Een ander karaktereigenschap die in mijn ogen erg opmerkelijk was, was de afwezige manier van doen door Peter. Peter houdt van dichten en draagt ze graag voor aan de vriendengroep, maar hij lijkt er niet helemaal bij te horen. Het lijkt alsof hij door zijn poëtische, zachte kant buiten de vriendengroep valt. Bijvoorbeeld tijdens het wielrennen doet hij zijn uiterste best om de rest bij te houden, wat uiteindelijk zijn fataal wordt. Zelfs met het sporten viel hij buiten het bootje.

Ik moet eerlijk toegeven dat het boek gemakkelijk te lezen is, maar door het oppervlakkige taalgebruik in het boek knapte ik af. Geen poespas of romantische beschrijvingen over intieme scènes. Meer recht door zee en de spanning van bepaalde momenten in het boek was van korte duur. Toch wel ideaal voor het mannelijk geslacht dus om te lezen. Dit kwam in mijn ogen ook goed naar voren na het lezen van enkele recensies.

Klik hier voor de eerste recensie

Klik hier voor de tweede recensie

 

Een dodelijke zoektocht

De dood. Voor de één een angstverwekkende gedachte en voor de ander een uitweg van het leven. Het laatste gold ook voor Carry van Bruggen. In het boek ‘Eva’ gaat de hoofdpersoon Eva op zoek naar zichzelf op alle mogelijke manieren waardoor het boek een ingewikkelde wending heeft voor een lezer van deze tijd. Ondanks de ingewikkelde wending is het Carry van Bruggen gelukt om een indrukwekkend boek achter te laten.

De indeling van het boek zorgt ervoor dat de lezer betrokken raakt met Eva. Het verhaal begint met de eerste dag van de nieuwe eeuw. Dit leidt meteen naar de jeugdjaren tot aan haar volwassenen jaren. In die tijd krijgt Eva met veel gebeurtenissen te maken die een grote invloed op haar hebben als persoon. Je raakt als lezer erg betrokken bij deze ontwikkeling.

De taaltechniek die Carry van Bruggen gebruikt heeft voor het boek ‘Eva’, heeft ervoor gezorgd dat er een spanning wordt opgebouwd bij het lezen. Carry breekt zinnen af door puntjes tussen de woorden door. Bijvoorbeeld: “Ja.. Het is waar.. Het is zoals jij denkt.. Donkere ogen.. Zachte, diepe ogen… Donkere ogen , zachte, diepe, donkere ogen hebben mijn ogen antwoord gegeven…” In dit voorbeeld komt goed naar voren hoe er een intieme sfeer gecreëerd wordt door haar zinsopbouw. Deze techniek sprak mij erg aan tijdens het lezen.

De boodschap die Carry van Bruggen achter het schrijven van het boek “Eva” heeft, is bij mij goed overgekomen. De zoektocht naar zichzelf komt goed overeen met de zoektocht die Carry in haar leven heeft moeten doorstaan. In het boek beschrijft Carry hoe Eva met obstakels in het leven omgaat, waaronder biseksualiteit. Dit sluit aan op het werkelijke leven van de schrijfster. Carry gebruikt het boek om een boodschap over te dragen aan de vrouwen en alle andere individuen die zich seksueel aangetrokken voelen tot hetzelfde geslacht. Naar haar mening hoort men zelf te mogen bepalen op wie hij of zij valt en daar hoort seksualiteit geen rol bij te spelen.

De donkere, intieme gevoelens waar Eva mee te maken krijgt in het boek, sluiten goed aan op het hedendaagse leven. Het is een moeilijke taak om een maatschappelijke boodschap over te brengen in een boek met zoveel inspanning, maar het is Carry van Bruggen zeker wel gelukt. Het boek geeft de boodschap in mijn ogen duidelijk over dat men zich los moet maken van de regels in het leven. Leef zoals jij het in je hoofd hebt en niet zoals de maatschappij van jou verwacht te leven. Deze strijd heeft Carry van Bruggen haar leven lang mee moeten maken. Die strijd verwoordt ze heel erg goed in het boek “Eva” door tegenstrijdige gebeurtenissen te beschrijven. Eva krijgt telkens te maken met situaties die haar doen twijfelen of zij zich wel netjes gedraagt, maar aan de andere kant wilt zij zich hier niet druk om willen maken.

Kortom, Eva’s zoektocht in het boek naar zichzelf is er één om nooit te vergeten. Het boek sluit goed aan op de zoektocht waar Carry van Bruggen zelf tegen aanliep in haar eigen leven. Het is jammer dat er voor Carry van Bruggen de zoektocht uitliep op de dood als einde. Ondanks het verlies van een goede schrijfster heeft ze met het boek het statement kunnen maken dat gevoelens de vrije loop moeten hebben in het leven en dat de dood ook een rustgevend effect kan hebben op de mens. Een aanrader voor de mensen die voor een uitdaging willen kiezen op hun boekenlijst!

Een plakje kaas als afsluiter

Nee, deze blog gaat zeker niet over welke kaas het lekkerst is op een sneetje brood. Het komt niet eens in de buurt daar van. Vandaag bespreek ik met jou een boek die in mijn ogen in elke boekenlijst hoort te staan. Het boek “Kaas”, geschreven door Willem Elsschot, is een klassieker die de moeite waard is om te lezen. Blijkbaar heeft Elsschot rekening gehouden met de luie lezers, want het boekje is niet langer dan ongeveer 110 pagina’s.

Waar gaat het boek “Kaas” nou eigenlijk over?
Frans Laarsmans ontmoet tijdens de begrafenis van zijn moeder de heer Schoonbecke. Schoonbecke nodigt Frans uit tijdens een bespreking en stelt hem voor om vertegenwoordiger  van een grote firma te worden die kaas verhandelt. Hij gaat hiermee akkoord, maar of deze beslissing de juiste beslissing geweest is, daarvoor moet je maar het boek lezen. Kan je niet wachten en wil je graag weten hoe het boek afloopt? Klik hier op de link voor de samenvatting

 

De stroming waarbij Elsschot hoort, is de Nieuwe Zakelijkheid. Het boek is niet geschreven met de bedoeling om zoveel mogelijk bijvoeglijke naamwoorden bij elkaar te proppen in één zin, maar juist met de strakke en korte schrijfwijze die kenmerkend is voor de Nieuwe Zakelijkheid. De Nieuwe Zakelijkheid staat voor strakke vormgeving en korte formuleringen waar bijvoeglijke naamwoorden zoveel mogelijk weggelaten worden. Deze stroming sluit daarom goed aan bij de schrijfwijze van Elsschot in het boek “Kaas”.

 

Klik hieronder voor een biografie over Willem Elsschot
http://www.nederlands.nl/biografie/Willem+Elsschot