Een nieuw jaar, een nieuwe start. Daar horen natuurlijk ook weer nieuwe boeken bij! Deze eerste periode ben ik begonnen met het lezen van “de Engelenmaker” door Stefan Brijs. De reden waarom ik voor dit boek gekozen heb, is omdat de titel mij erg aansprak. Het heeft iets mysterieus en religieus waardoor ik er meer interesse in toonde dan andere titels die voorbij kwamen. Voordat ik aan het boek begon, zocht ik eerst informatie over het boek zelf en wat ik ervan kan verwachten. Deze site heeft mij hierbij geholpen, een echte aanrader! Klik hier voor informatie over het boek
Verder had ik nog nooit van de auteur gehoord. Na een beetje research gedaan te hebben, kwam ik er erachter dat het een Vlaamse auteur was. Stefan Brijs werd geboren op 29 december in
Zijn debuutroman is “De Verwonding” die hij in 1997 heeft uitgebracht. Vanaf 1999 maakte hij van schrijven zijn beroep. Hij is hedendaags nog steeds een actieve auteur en zijn laatste boek was in oktober 2011 en daarvan zijn er al meer dan 40.000 exemplaren verkocht.
Waar gaat het boek nou eigenlijk over?
Victor Hoppe keert na twintig jaar terug naar zijn geboortedorp. De dorpelingen vertonen argwaan, omdat hij een drieling bij zich heeft die een afwijking hebben. Het blijkt dat er ook wat mis is met Victor zelf. Hij wordt achtervolgd door zijn verleden waardoor hij rampzalige beslissingen neemt..
3 opvallende zaken, klopt het wel?
Doordat het boek verdeeld is in 3 delen, zijn er veel gebeurtenissen die mij aanspraken. Uiteindelijk heb ik gekozen om 3 gebeurtenissen naar voren te brengen en 1 daarvan uitgebreid te behandelen. Ik heb willekeurig voor deze 3 gebeurtenissen gekozen, omdat ik zo mijn twijfels heb bij deze 3.
Gebeurtenis 1
Victor Hoppe werd geboren met een hazenlip. Zijn moeder wilde hem niet als zoon en daarom werd hij naar een Klooster gebracht. Dit was voor mij geen bijzondere gebeurtenis, maar de naam van de Klooster vond ik wel apart. De klooster heet namelijk: “Klooster voor Idioten en Debielen”.
Gebeurtenis 2
Victor heeft veel interesse in het klonen van dieren. Hij begint het met klonen van muizen en na vele experimenten slaagt hij erin om een paar muizen te klonen. Hij doet via een universiteit waar hij de onderzoeken kan uitvoeren. De universiteit wilt uiteraard profiteren van zijn geslaagde experiment en ze vragen hem om zijn experiment nauwkeurig op papier uit te werken. Echter, Victor is totaal niet van het nauwkeurig werken en zijn bedoeling was niet om beroemd te worden met de kloonexperimenten. Het muizenexperiment is de eerste stap naar zijn vele ideeën over menselijke klonen.
Gebeurtenis 3
De derde gebeurtenis die voor mij het meest onwerkelijk leek, is de gebeurtenis die ik nu uit ga werken.
Op een dag benaderden 2 lesbische vrouwen uit Oostenrijk Victor nadat ze een stuk over hem gelezen hadden over klonen. Ze wilden samen een kind krijgen en dit was de ideale mogelijkheid voor Victor om zijn experiment om zichzelf te klonen uit te voeren. Eén van de twee vrouwen raakt zwanger. Hij vertelt ze echter niet dat het een Siamese tweeling zijn die met de ruggengraten aan elkaar gegroeid op de wereld zullen komen. Als hij dit aan de dames verteld zou hebben, was het uitgekomen dat hij het experiment heeft uitgevoerd wat nog niet toegestaan was. Hij pakt het slim aan door een abortus te plegen bij de vrouw tijdens een controle. Het komt dan over alsof ze een miskraam heeft.
Zelf weet ik amper wat van klonen af, maar deze laatste gebeurtenis klinkt mij onwerkelijk. Ik vind dat het te ver gezocht is wat de schrijver probeert te beschrijven. De fantasie heeft in mijn ogen een grote rol gespeeld in dit verhaal en ook zeker wat menselijke klonen betreft.
Er wordt een spontane abortus gepleegd tijdens een inwendige “controle”. Voor een abortus zijn bepaalde apparaten nodig om de foetus te verwijderen.
Het lijkt mij voor de hand liggend dat de zwangere vrouw iets door moest hebben toen de foetus verwijderd werd. Hier wordt niet verder op ingegaan in het boek en dat viel mij zeker wel op.
Naar mijn mening was Victor zo enthousiast geweest dat het hem gelukt was met muizen klonen, dat hij dacht dat het bij mensen ook zo makkelijk zou gaan. In mijn ogen zag hij mensen als proefkonijnen die zijn experimenten wat klonen betreft moesten uitvoeren. Hij dacht niet na over de consequenties en dat het mis kan lopen zoals bij de vrouw die een Siamese tweeling zou verwachten die aan elkaar gegroeid waren. Dit was een tegenvaller voor hem en hij wilde er zo snel mogelijk van af komen door de spontane abortus. Ik denk niet dat dit in werkelijkheid plaats kan vinden.
Het blijft voor mij een onwerkelijk verhaal met weinig structuur en de fantasie grens gaf mij het gevoel alsof het boek door een depressieve auteur geschreven was. Best wel een tegenvaller!
